Yalnızlık bir yağmura benzer,

Yükselir akşamlara denizlerden

Uzak,ıssız ovalardan eser,

Ağar gider göklere,her zaman göklerdedir

Ve kentin üstüne göklerden düşer.

Erselik saatlerde yağar yere

Yüzlerini sabaha döndürünce sokaklar,

Umduğunu bulamamış, üzgün yaslı

Ayrılınca birbirinden gövdeler;

Ve insanlar karşılıklı nefretler içinde

Yatarken aynı yatakta yan yana:

Akar, akar yalnızlık ırmaklarca.

Rainer M.Rilke